Her çocuğun dünyası bir evren kadar büyük, bir sözcük kadar içtendir.
Babalar da Çocuk Bakar, beş yaşındaki bir çocuğun gözünden yaşama, öğrenmeye, dostluğa, adalete, doğaya ve insanlığa dair şaşırtıcı yorumlarını, keskin zekâsını ve büyüleyici içtenliğini anlatıyor.
Eğitimci ve baba Adil Hacıömeroğlu, hem bir tanıklık hem de bir sevgi manifestosu sunduğu bu sayfalarda, yalnızca bir çocuğun büyümesini değil; bir yetişkinin, çocuğunun gözünde yeniden insan olma serüvenini de paylaşıyor.
Atacan’ın bazen güldüren, bazen düşündüren cümleleri; bir çocuğun sezgilerinin ne denli derin olabileceğini gösterirken, büyüklerin unuttuğu değerlere de ayna tutuyor.
Bu kitap, çocukların sadece geleceğimiz değil, vicdanımız olduğunu hatırlatıyor.
Ve belki de en çok, büyümekten yorulmuş ruhlara “yeniden çocuk olabilmenin” umudunu fısıldıyor.
Her çocuğun dünyası bir evren kadar büyük, bir sözcük kadar içtendir.
Babalar da Çocuk Bakar, beş yaşındaki bir çocuğun gözünden yaşama, öğrenmeye, dostluğa, adalete, doğaya ve insanlığa dair şaşırtıcı yorumlarını, keskin zekâsını ve büyüleyici içtenliğini anlatıyor.
Eğitimci ve baba Adil Hacıömeroğlu, hem bir tanıklık hem de bir sevgi manifestosu sunduğu bu sayfalarda, yalnızca bir çocuğun büyümesini değil; bir yetişkinin, çocuğunun gözünde yeniden insan olma serüvenini de paylaşıyor.
Atacan’ın bazen güldüren, bazen düşündüren cümleleri; bir çocuğun sezgilerinin ne denli derin olabileceğini gösterirken, büyüklerin unuttuğu değerlere de ayna tutuyor.
Bu kitap, çocukların sadece geleceğimiz değil, vicdanımız olduğunu hatırlatıyor.
Ve belki de en çok, büyümekten yorulmuş ruhlara “yeniden çocuk olabilmenin” umudunu fısıldıyor.
