“İnsan dünkü kendine hasret yaşıyor, belki de sırf bu yüzden ikinci el, özenle saklanmış bir hayata yenisinden fazla ihtiyacı oluyor. Ne yaşadıysa onca zaman, gün geliyor hepsini kucaklayıp yeniden başlıyor.”
Cem Davran, geçmişten günümüze uzanan bir yolculukta, sakladığı, vazgeçemediği anıları, tanık olduğu yaşamları, unutulmaya yüz tutmuş hikâyeleri gün yüzüne çıkarıyor. Her hikâyenin içimizde, derinlerde bir yere temas ettiği, çocukluk hatıralarıyla boyanmış, gülümseten, hüzünlendiren ama her daim sıcacık üslubuyla okurunu saran Bu Gidiş Gidiş Değil, unutmanın çağında hatırlamanın erdemini anlatıyor. İnsanın hayat yolculuğuna kırık bir ayna tutuyor Cem Davran ve şöyle diyor: “Gittiğini düşünüyorsun ya; işte bu gidiş gidiş değil, kendine yalan söyleme.”
“İnsan dünkü kendine hasret yaşıyor, belki de sırf bu yüzden ikinci el, özenle saklanmış bir hayata yenisinden fazla ihtiyacı oluyor. Ne yaşadıysa onca zaman, gün geliyor hepsini kucaklayıp yeniden başlıyor.”
Cem Davran, geçmişten günümüze uzanan bir yolculukta, sakladığı, vazgeçemediği anıları, tanık olduğu yaşamları, unutulmaya yüz tutmuş hikâyeleri gün yüzüne çıkarıyor. Her hikâyenin içimizde, derinlerde bir yere temas ettiği, çocukluk hatıralarıyla boyanmış, gülümseten, hüzünlendiren ama her daim sıcacık üslubuyla okurunu saran Bu Gidiş Gidiş Değil, unutmanın çağında hatırlamanın erdemini anlatıyor. İnsanın hayat yolculuğuna kırık bir ayna tutuyor Cem Davran ve şöyle diyor: “Gittiğini düşünüyorsun ya; işte bu gidiş gidiş değil, kendine yalan söyleme.”
