Kara kara kapkara bir ormanda, her yanı dikenlerle kaplı bir yaratık yaşıyordu: Dikeniko!
Sırtı dikenliydi. Karnı dikenliydi. Başı dikenliydi. Poposu dikenliydi. Hatta kollarında ve dizlerinde bile dikenler vardı.
Günlerden bir gün, hiç beklenmedik bir şey oldu: Dikeniko’nun dikenleri dökülüverdi. O kapkara, dikenli yaratığın yerini lokum gibi pembe, yumuşak bir yaratık aldı.
Artık kimseyi korkutamayacaksa, nasıl yaşayacaktı ki?
Ilaria Guarducci’nin yazdığı ve resimlediği Dikeniko’yu, Eren Cendey İtalyanca aslından çevirerek dilimize kazandırdı.
Kara kara kapkara bir ormanda, her yanı dikenlerle kaplı bir yaratık yaşıyordu: Dikeniko!
Sırtı dikenliydi. Karnı dikenliydi. Başı dikenliydi. Poposu dikenliydi. Hatta kollarında ve dizlerinde bile dikenler vardı.
Günlerden bir gün, hiç beklenmedik bir şey oldu: Dikeniko’nun dikenleri dökülüverdi. O kapkara, dikenli yaratığın yerini lokum gibi pembe, yumuşak bir yaratık aldı.
Artık kimseyi korkutamayacaksa, nasıl yaşayacaktı ki?
Ilaria Guarducci’nin yazdığı ve resimlediği Dikeniko’yu, Eren Cendey İtalyanca aslından çevirerek dilimize kazandırdı.
