“Adamlar aralarında konuştular. Kulak kesildin: Teneke tepsi, çay kaşıkları, televizyon cızırtısı... Masaya vuran parmaklar. Sözcükler seslere karışıp bozuldu. Bir ara oğlan seni işaret etti sanki. İlk kez o zaman arkanı döndün ve tüm adamlara tek seferde baktın. Hepsi önce bir çizgiye sonra büyükçe bir göze dönüştü. İçinde kızıl yolların döndüğü, insan uzvuna benzemeyen bir yuvarlaktı bu.” Yelina Tayfur, Dünyadan Sonra Bir Yer’de ziyaretçilerin, yolcuların, misafirlerin, yabancıların, yok sayılanların, unutulanların, bekleyenlerin yaşamlarından kesitler sunuyor. Yalnızlığa yazgılı sıradan insanların hüsranlarını ve hayallerini, boş vermişliklerini ve ısrarlı arayışlarını, kırılgan
heyecanlarını ve derin korkularını kayda geçiriyor. Genellikle yenilgiye mahkûm bu varoluş halinin eziciliğini anlatırken, her şeye rağmen yaşama tutunan bu insanların güçlü bir direniş ve dayanışma ihtimalini canlı tuttuklarını da satır aralarında fısıldıyor…
“Adamlar aralarında konuştular. Kulak kesildin: Teneke tepsi, çay kaşıkları, televizyon cızırtısı... Masaya vuran parmaklar. Sözcükler seslere karışıp bozuldu. Bir ara oğlan seni işaret etti sanki. İlk kez o zaman arkanı döndün ve tüm adamlara tek seferde baktın. Hepsi önce bir çizgiye sonra büyükçe bir göze dönüştü. İçinde kızıl yolların döndüğü, insan uzvuna benzemeyen bir yuvarlaktı bu.” Yelina Tayfur, Dünyadan Sonra Bir Yer’de ziyaretçilerin, yolcuların, misafirlerin, yabancıların, yok sayılanların, unutulanların, bekleyenlerin yaşamlarından kesitler sunuyor. Yalnızlığa yazgılı sıradan insanların hüsranlarını ve hayallerini, boş vermişliklerini ve ısrarlı arayışlarını, kırılgan
heyecanlarını ve derin korkularını kayda geçiriyor. Genellikle yenilgiye mahkûm bu varoluş halinin eziciliğini anlatırken, her şeye rağmen yaşama tutunan bu insanların güçlü bir direniş ve dayanışma ihtimalini canlı tuttuklarını da satır aralarında fısıldıyor…
