“Ji Yuksek Kahveya ku her tim tije ye û çi biçûk çi mezin di her temenî de mişteriyên wê hene, derbasî ser Cadeya Gewranê bûm û piştî geryaneke bêarmanc ji cadeyê qulibîm kolana Buket Lahmacun tê de û ji ber Mona Cafeyê dageriyam ba Karga Cafeyê û gihîştim hember Janya Cafe Dönerê. Gelo Rênas Jiyan qe tê vê cafeyê an jî kesên tên vê cafeyê haya wan ji wê helbesta wî ya bi heman navî heye?! Belkî Janya bi xwe tê vir carna. Fermo, em bi hev re donerekê nexwin li vir Janya?”
Îmad Bernas bi vê kitêba xwe ya ewil a çîrokan wek flanorekî me li kuçe û kolanên Amedê digerîne, pala me dide bedenên wê yên qayîm û di nav mekanên wê de piyase dike. Geryanên Berêvarkî li Kolanên Amedê ya ku di navbera salên 2012 û 2024an de hatiye nivîsîn, bi vegotineke têra xwe şexsî dide pey şopa guherîn û hafizeya bajarekî ya van salên dawî.
“Ji Yuksek Kahveya ku her tim tije ye û çi biçûk çi mezin di her temenî de mişteriyên wê hene, derbasî ser Cadeya Gewranê bûm û piştî geryaneke bêarmanc ji cadeyê qulibîm kolana Buket Lahmacun tê de û ji ber Mona Cafeyê dageriyam ba Karga Cafeyê û gihîştim hember Janya Cafe Dönerê. Gelo Rênas Jiyan qe tê vê cafeyê an jî kesên tên vê cafeyê haya wan ji wê helbesta wî ya bi heman navî heye?! Belkî Janya bi xwe tê vir carna. Fermo, em bi hev re donerekê nexwin li vir Janya?”
Îmad Bernas bi vê kitêba xwe ya ewil a çîrokan wek flanorekî me li kuçe û kolanên Amedê digerîne, pala me dide bedenên wê yên qayîm û di nav mekanên wê de piyase dike. Geryanên Berêvarkî li Kolanên Amedê ya ku di navbera salên 2012 û 2024an de hatiye nivîsîn, bi vegotineke têra xwe şexsî dide pey şopa guherîn û hafizeya bajarekî ya van salên dawî.
