Hasretin Ateşinde Günler

Mevsim kış, bilir misin? Hava soğuk, fırtına esiyor dışarıda… Pencerenin aralığından, kapı eşiğinden soğuk rüzgârlar doluyor içeriye. Üşüyorum. Mevsimler sensiz zaten soğuktu, kış ise buz kesiyor. Ah sevdiğim! uzun kış gecelerinde seninle, sıcak sobanın kenarında baş başa çay içmek varken ben şimdi hasret içiyor, özlem yudumluyorum. Hasretinden, özleminden şiir yazıyorum, mektup yazıyorum. Soğuk bir kış sabahında uyanmış, yatağıma oturmuş sana olan hasretimi, özlemimi yazıyorum. Satırlarımdan ayrılık kokusu geliyor. Özlem kokusu, visal arzusu duyuluyor. Ayrılık, özlem koksa da kâğıdım, kalemim, visal arzusu taşısa da kelimeler elden ne gelir. Kader… Diyeceksin ki ne zaman biter? Derim ki bilmem, bilmem onu ben. Kaderi elinde tutan biri var, O’nun bundan bir muradı var.