Munire

eski tahta darabalı bir bahçe  
ortasında çiçek açmış
bembeyaz bir erik ağacı
kapının önünde münire 
elleriyle avuçladı tazeledi toprağı
maviye boyadığı çini saksıda
ateş kırmızısı sardunya
ne kadar da kırmızıydı
kırmızıya çalan umutları
ne kadar da maviydi
maviye çalan hayalleri
yerinde yeller esiyor şimdi