Müslüman Barut İmparatorlukları _{Osmanlılar, Safeviler, Babürlüler}

“Streusand; Osmanlı, Safevî ve Bâbür imparatorluklarının askerî ve siyasi tarihlerini ve kurumlarını ustalıkla yeniden ele alıyor. Dönüşüm süreçlerini ayrıntılarıyla çözümleyerek bu farklı sonuçları yalnızca uzmanlar için değil genel okuyucular için de anlaşılır kılıyor. Bu kitap dünya tarihi, erken modern dönem veya Ortadoğu tarihi dersleri ile imparatorlukların siyasi sosyolojisini anlamak için birebir.” (Prof. Linda T. Darling, Arizona Üniversitesi)

“Douglas Streusand, erken modern dönemin Müslüman barut imparatorluklarına dair Marshall Hodgson’un öncü çalışmasını parlak bir şekilde tamamlamış, geliştirmiş ve güncellemiş. Bu kitap, özellikle siyasi ve askerî yapılara odaklanan erken modern dünya tarihi öğrencileri için kesinlikle okunması gereken bir kaynak.” (Em. Prof. Alfred J. Andrea, World History Association Eski Başkanı)

“Bu kitap, Müslüman barut imparatorluklarına dair şimdiye kadar yazılmış en iyi anlatı ve muhtemelen uzun süre de öyle kalacak. Siyasi ve askerî tarihin ana hatlarını anlaşılır ve okunabilir bir şekilde sunması itibariyle, Moğol sonrası dönemin Müslüman imparatorluklarını ele alan denemeler arasında açık ara en başarılısı. Streusand’ın bu kitap için harcadığı yirmi yıla değdiğine hiç şüphe yok.” (Journal of Central Eurasian Studies)

Erken modern dünyanın üç büyük Müslüman imparatorluğu Osmanlılar, Safevîler ve Bâbürlüler askerî güçleri, siyasi ideolojileri, kurumsal yapıları ve ekonomik dinamikleriyle çağlarını şekillendirdiler. Douglas Streusand, bu çalışmasında söz konusu üç imparatorluğu karşılaştırmalı bir bakışla ele alıyor; kökenlerini, yükselişlerini ve çöküş sebeplerini titizlikle analiz ediyor.

Streusand, Atlas kıyılarından Malakka Boğazı’na uzanan bütünleşik bir uluslararası sistemin parçası olarak bu imparatorlukların nasıl etkileşim içinde olduklarını, hangi çatışmalara sürüklendiklerini ve hangi bağlantılarla güçlendiklerini gözler önüne seriyor. İslâm’ı bu devletlerin çok yönlü siyasi ve kültürel dokusunun yalnızca bir unsuru olarak ele alarak, onları tek boyutlu algılardan kurtarıyor.