Sultan Alparslan az sonra Bizanslılara karşı elde edeceği zaferi görüyormuşçasına, elinde tuttuğu pusatına bakarak ordusuna hitap ediyordu: “Ey İslam'ın ve Türk'ün yüce ve asıl ordusu. Az sonra bu meydanda ya şehir düşüp Rahmet-i Rahman'a kavuşacağız ya da bu yurdu ebediyen bir ”Türk Yurdu” yapacağız. Şimdi size sorarım, bu cenkte benimle çarpışıp şehit olmaya ve burayı “Türk Yurdu” yapmaya var mısın?
Şanlı ordunun neferleri hep bir ağızdan liderlerini tarih boyunca hiçbir zaman yalnız bırakmadıklarını belirten bir edayla:
“Varuz hünkârım. Sen iste bir tekimiz bile buradan sağ çıkmayana dek cenk idelüm.”
Sultan Alparslan az sonra Bizanslılara karşı elde edeceği zaferi görüyormuşçasına, elinde tuttuğu pusatına bakarak ordusuna hitap ediyordu: “Ey İslam'ın ve Türk'ün yüce ve asıl ordusu. Az sonra bu meydanda ya şehir düşüp Rahmet-i Rahman'a kavuşacağız ya da bu yurdu ebediyen bir ”Türk Yurdu” yapacağız. Şimdi size sorarım, bu cenkte benimle çarpışıp şehit olmaya ve burayı “Türk Yurdu” yapmaya var mısın?
Şanlı ordunun neferleri hep bir ağızdan liderlerini tarih boyunca hiçbir zaman yalnız bırakmadıklarını belirten bir edayla:
“Varuz hünkârım. Sen iste bir tekimiz bile buradan sağ çıkmayana dek cenk idelüm.”
