Ş. Cahil Zaman 2

“öyle soluktum ki ay ışığım
öyle uzaktım ki yıldızım
öyle yalnızdım ki yeryüzüm
sonunda çektim perdeleri
davullarla girdi odama atlar
naralar çığlıklar
çelik kavgacılar
kınını kanatan kılıçlar
savaşın soluğu biledi çocuk tenimi
çeldi aklımı atların boş eyerleri
göğsünün tütün kokusu güç veren
göğsüne saplanan mızrak git diyen“