Uygarlık, Demokrasi, Kimlik ve Öznellik

Sanatın zamanı kavrama biçimleri insani bilimler alanına giren kavrama biçimlerinden farklıdır.  İnsani bilimler insan ve toplum gerçekliklerini, olguların aralarındaki ilişkilere göre tasnif eder, değerlendirir. Sanatçı ise her zaman insani bilimlerin bakış açısına göre eser üretmez. Sanatçının doğasında vardır bu gerçekliğe mesafe koymak, hatta bu gerçekliklerin sınırları dışına taşmak. Ali Rıza Gelirli günümüz dünyasına ilişkin sorunları ülkemizi temel alarak irdelerken bu iki farklı söylemden da yararlanıyor. Böylece gündelik sorunları bir de şiirin varlık alanı olan dilin zamanı içinde, şiir söylemiyle irdelerken gerçekliğe ilişkin değerlendirme daha bir derinlik kazanıyor ve zengin bir ufuk kazanıyor. Yazma eyleminin neliğinden uygarlığın sorgulanması, sol kimlikten katarsise giden yolun kısaltılması, “boşluk, merak, sorumluluk” gibi bireysel varoluş sorunlarından devrime, kötülüğe, cumhuriyete ve ülkemiz eğitim sorunundan Kürt meselesine uzayan bir “çıkmazlar” sarmalına atlayışın, buralarda eleştirel aklı sınamasının gizi de burada. Dilin kıvraklığı, sorgularken bıraktığı boşluğa bizi de davet etmesi ise okuma eylemimize kattığı farklı bir haz.