Yersiz Yurtsuz _{Postkolonyal Vatandaşlık Üzerine Bir Otoetnografi}

Postkolonyal Vatandaşlık Üzerine Bir Otoetnografi

Elinizdeki eser, bir insanın yaşam hikayesi üzerinden Güney Afrika’daki mekân politikaları üzerine okuyabileceğiniz en güçlü akademik biyografidir. Aynı zamanda etkileyici ve bir o kadar da sarsıcı olan açılış cümlesi kitabın konusunu ele vermektedir: “Nasıl olacağıma karar vermeden evvel ilk olarak nerede olduğumun farkında olmayı çok önceden öğrenmiştim.” Nitekim bir zamanlar Jacques Deloris tarafından dile getirilen öğrenmenin bu özel ayağını (bilmeyi, yapmayı ve başkalarıyla birlikte yaşamayı öğrenmek) kitabın yazarı Nuraan Davids, bir dizi kişisel hikâye aracılığıyla sürükleyici ve bir o kadar da rahatsızlık verici şekilde öğretmektedir.
Şayet bu hikâyeye rehberlik edecek bir araştırma sorusu olacaksa, o da şudur: “Bırakınız başka Afrika ülkelerinden insanları, kendi vatandaşlarına karşı dahi nasıl davranılması gerektiği hususunda hâlâ sorun yaşamakta olan bir ülkede ‘renkli’, başörtülü Müslüman bir kadın olarak yaşamayı nasıl öğrenebilirsiniz?” Mzansi’nin yaptığı şey, sizleri bir zamanlar Apartheid dönemi efendilerini heyecanlandıran kimlik kalıplarının içine yerleştirmek olduğundan, vicdan sahibi tüm insanların ifade ettiği gibi, “renkli” tanımı istisnai bir zeminde, bir meseleye işaret etmek için kullanılmaktadır.