Yunus Emre ve Divan’ı (Ciltli)

Benüm bunda karârum yok ben bunda gitmege geldüm
Bâzirgânam metâ‘um çok alana satmaga geldüm
 
Ben gelmedüm da‘vî-y-içün benüm işüm sevi-y-içün
Dostun evi gönüllerdür gönüller yapmaga geldüm
 
Dost esrigi deliligüm âşıklar bilür neligüm
Degşüriben ikiligüm birlige bitmege geldüm
 
O hocamdur ben kulıyam dost bagçesi bülbüliyem
Ol hocamun bagçesine şâd olup ötmege geldüm
 
Bunda biliş olan cânlar anda bilişürler-imiş
Bilişüben hocam-ıla hâlüm arz itmege geldüm
 
Yûnus Emre âşık olmış ma‘şûka derdinden ölmiş
Girçek erün kapusında hâlüm arz itmege geldüm