İnsan Bir Umut Şimdi

İnsan
Tutsak şimdi
İnsanlaştığı topraklarda
Yitirmiş benliğini...
İnsan
Kendinden uzak şimdi
Kurutmuş binlerce yılın
Verimli topraklarını
Geçmişin derinliklerine sızmış sular
Yitip gitmiş
Kızgın sıcağında güneşin
İnsan aç susuz şimdi
Tutsak öfkeli...
İnsan
Bir umut şimdi
Yırtacak bilinçli öfkesiyle
Kuşatıldığı bu kara yazgıyı
Son bulacak
İnsanın insana kulluğu...